Historia Gerlsów zaczęła się w kuchni Olgi. To było spotkanie trochę towarzyskie, z chęci podzielenia się swoim doświadczeniami, próbą wyciagnięcia wniosków i wykorzystania potencjału, który w każdej z nas drzemie. Z tego stopniowo rodził się nasz cel – potrzeba kobiecego głosu w polskich filmach i serialach. Zamarzyłyśmy o historiach pisanych z perspektywy kobiety, w jej narracji, z jej postrzeganiem świata. Chcemy pokazać, jak ciekawa jest kobieca natura, jakie jesteśmy wielofunkcyjne, wielowymiarowe i że utarty stereotyp gloryfikacji Matki Polki jest nieaktualny. 

Za chwilę mija pięć lat od tamtego spotkania. Napisałyśmy scenariusz „Alicja i żabka”, na podstawie którego Olga zrealizowała swój reżyserski debiut. Aktualnie pracujemy nad serialem. Jak do tej pory niewiele musimy i chcemy wymyślać – życie zbyt mocno nas inspiruje! Choćby sama nazwa „gerlsy”. Po prostu w pewnym momencie tak zaczęłyśmy się nazywać; tak tytułowałyśmy pliki, które razem tworzyłyśmy. Gdy przyszedł moment powołania fundacji, nie miałyśmy wątpliwości, jak powinna się nazywać. Gerlsy zdążyły się już zadomowić w naszej tożsamości. A statut fundacji? To efekt głębokiej, trochę obnażającej rozmowy wokół prostego „dlaczego?”. Każda z nas powiedziała, dlaczego angażuje się w Gerlsy, o jakich działaniach marzy i jak widzi swój wpływ na świat. I znów pierwszy punkt naszego statutu po prostu się z nas narodził: 

Stworzenie przestrzeni, w której kobiety będą mogły mówić własnym głosem o swoich sprawach i sprawach dla nich ważnych.

Dziś pracujemy razem i przyjaźnimy się, choć jesteśmy takie różne. Spieramy się, nie zgadzamy, ale i wspieramy, inspirujemy… Po prostu się lubimy. To chyba właśnie autentyczność, pasja i przekonanie, że robimy coś wartościowego zachęca innych do angażowania się w gerlsowe inicjatywy. A Wasze zaufanie i chęć wspólnego działania są dla nas najważniejsze. I takie budujące!